عامل دار کردن نانولوله های کربنی تک دیواره با تعدادی از داروها (بعنوان روشی بالقوه جهت آزادسازی مداوم و آرام دارو)و کراون اتر (به عنوان کاتالیزور انتقال فاز) و بکارگیری پنتااکسیدفسفر با حضور و بدون حضور بستر به عنوان یک معرف هتروژن برای تهیه اتر،اکسایش و سنتز دی آریل و تری آریل متان ها از الکل های بنزیلی

در این پروژه در بخش اول: الف)عامل دار کردن نانولوله های کربنی با داروها: اتصال داروها به نانولوله های کربنی تک دیواره با تبدیل اولیه گروههای کربوکسیلیک اسید در نانولوله های کربنی به آسیل کلرید انجام شد. سپس آسیل کلرید فعال در نانولوله های کربنی با عاملهای شیمی دارویی که دارای گروههای عاملی nh2, nh, یا oh هستند به ترتیب تشکیل آمید یا استر داد. در نهایت آزادسازی دو داروی متصل به نانولوله کربنی (دیپیریدامول و بتاهیستین) در دمای ?c 37 و محیط بافری با 3/1 ph= بررسی شد. نتایـج حاصله نشان می-دهد که دو دارو، آزادسازی قابل قبولی دارند. ب) عامل دار کردن نانولوله های کربنی با اتر تاجی: عامل دارکردن دیواره جانبی نانولوله های کربنی تک دیواره به واسطه افزایش کووالانسی نمک دیازونیم 4-بنزو9- کراون -3-اتر عنوان شد. اتصال کووالانسی اتر تاجی منتهی به افزایش حلالیت نانولوله های کربنی در حلال های آلی و آبی همچون اتانول، دی متیل سولفوکسید، دی متیل فرمامید و آب شد و بیشترین حلالیت در دی متیل سولفوکسید، دی متیل فرمامید بدست آمد. 4-بنزو9- کراون -3-اتر توانایی پذیرش li+ را به صورت مهمان داشته و می تواند به عنوان کاتالیزور انتقال فاز (ptc) بکار رود. در بخش دوم: الف) بکارگیری p2o5 برای اتری کردن و اکسایش الکل های بنزیلی: یک روش موثر و کارامد برای اتری کردن و اکسایش الکل های بنزیلی با بکارگیری p2o5 تنها و ویا بر روی بستر آلومینا یا سیلیکاژل بیان شده است. در پژوهش ما آلومینا و سیلیکاژل مناسبترین بستر از بین چندین بستر موردآزمایش شناخته شده است. مشخص شد که انجام واکنش اتری و اکسایش تاحد زیادی به متغیرهایی مثل دمای واکنش، طبیعت p2o5 (با حضور یا بدون حضور بستر) و وجود یا عدم وجود حلال، بستگی دارد. همچنین مشاهده شد که p2o5 نه تنها الکل های بنزیلی را به اتر یا آلدهید و یا کتون مربوطه تبدیل می کند بلکه اترها را نیز با شکستن اکسیدانی به آلدهید یا کتون مربوطه تبدیل می کند. در انتها محاسبات مکانیک کوانتومی برای تفسیر نتایج بکار برده شد و مشخص شد که آلدهید و کتون (نسبت به اتر) محصولات مطلوبتری بر اساس گرمای تشکیل می باشند. ب) بکارگیری al2o3 / p2o5وsio2 /p2o5 (?50 وزنی/وزنی) برای سنتز دی آریل و تری آریل متان ها از الکل های بنزیلی: از سوی دیگر سنتز دی آریل و تری آریل متان ها نیز برای ما جالب بود. ما دریافتیم کهal2o3 /p2o5 و sio2/p2o5 (?50 وزنی/وزنی) به عنوان یک معرف موثر برای سنتز دی آریل و تری آریل متان ها از بنزیل الکل ها تحت شرایط بدون حلال و دمای اتاق همراه با بازده خوب می باشد.